FLATHEAD تجربه‌ای متفاوت و عجیب در ژانر وحشت است که با‌وجود سادگی ظاهری خود، می‌تواند علاقه‌مندان این سبک را راضی کند. با نگاهی به این بازی همراه زومجی باشید.
در دنیای ویدیو گیم بازی‌های کوچک و بزرگی به مرور زمان منتشر می‌شوند که طبیعی است در این بین، خیلی از آثار به‌طور کلی توسط گیمرها نادیده گرفته شوند و توجهی به آن‌ها نشود. FLATHEAD، ساخته بازیساز مستقلی به نام تیم اُکستون است که احتمالا برای اکثر گیمرها، جزو همین دست آثار به‌حساب می‌آید؛ اثری که نه تبلیغات خاصی روی آن صورت گرفته است و نه حتی با دیدن تصاویر یا ویدیویی از آن شخصی به تجربه بازی ترغیب می‌شود. با این حال اگر طرفدار ژانر وحشت هستید، این اثر ۲ دلاری ارزشش را دارد که فرصتی به آن بدهید؛ مخصوصا که بازی تجربه بسیار کوتاهی هم به‌حساب می‌آید ولی ارزش تکرار و تجربه بالایی دارد و می‌توانید هر از گاهی سری به آن بزنید.
FLATHEAD شروع بسیار مرموزی دارد؛ شما هستید و یک تلویزیون در مقابل‌تان که خودِ بازی هم هیچ ایده‌ای از اینکه قرار است چه کاری با آن انجام دهید به شما نمی‌دهد. وقتی کمی به چپ و راست بچرخید و محیط اطراف را بررسی کنید، متوجه کلیدی می‌شوید که روی آن علامت Exit نوشته شده است و با نگه داشتن اهرم کنار این کلید، از محیط خارج و وارد فضای دیگری در مقابل یک دستگاه می‌شوید.
از اینجا به بعد، شما هستید و این دستگاه که شبیه دستگاه‌های موجود در شهربازی‌ها است. ساختار کلی بازی، در این خلاصه شده است که روی دستگاه مذکور، عددی نمایش داده می‌شود و شما باید حدس بزنید که آیا عدد بعدی دستگاه، بزرگ‌تر از این عدد اول خواهد بود یا کوچک‌تر از آن. در صورتی که این موضوع را درست حدس بزنید، یک امتیاز به جمع امتیازهای شما اضافه خواهد شد و با رسیدن تعداد کلی امتیازها به عدد موردنیاز برای خروج از محیط، می‌توانید آن‌ها را خرج کنید و به لول بعدی بروید که البته در لول بعدی هم دقیقا همین دستگاه و مکانیزم آن را پیش‌رو خواهید داشت و صرفا نیاز به امتیاز بیش‌تری برای رد کردن این سطح از چالش دارید.
این پروسه شاید چیز عجیب و پیچیده‌ای به‌نظر نرسد ولی قضیه وقتی ترسناک می‌شود که بدانیم شکست خوردن در همین بازی به ظاهر ساده و اشتباه حدس زدن ارقام، عواقب چندان جالبی ندارد! اصلا قصد مقایسه بازی را از حیث سبک و سیاق با Inscryption ندارم؛ چرا که به کل ماهیت دو بازی باهم متفاوت است و از حیث سبک‌شناسی، ذره‌ای به هم شباهت ندارند. ولی اگر Inscryption را تجربه کرده باشید، یک اتمسفر و حس و حال عجیبی در چپتر اول آن بازی نهفته بود که وحشت متفاوتی در دل گیمر می‌انداخت؛ یک نوع انتظار برای رخ دادن حادثه‌ای غیرقابل پیش‌بینی که انگار در دلِ سایه‌های محیط مدام در تعقیب شخصیت بازی و منتظر فرصتی بود تا او را شکار کند. خب چنین حسی دقیقا در FLATHEAD هم وجود دارد و یک وحشت دائمی و به‌واقع آزاردهنده مدام در کمین شخصیت بازی و مهم‌تر از او، خود گیمر است.
بدون شک اصلی‌ترین نقطه قوت FLATHEAD، ارائه همین حس وحشت خاص است که در موقعیت‌های مختلفی گیمر را غافلگیر می‌کند و نشان می‌دهد که در پسِ ظاهر ساده بازی و همین مکانیک به‌ظاهر مبتدیانه سر و کله زدن با یک دستگاه شانس‌محور، اتفاق‌های غیرقابل پیش‌بینی زیادی منتظر گیمر هستند که اجازه بدهید آن‌ها را اسپویل نکنم و لذت بازی را برای‌تان از بین نبرم. همچنین در جریان روند بازی، یک سری مکانیک‌های جدید هم ظاهر می‌شوند که با استفاده از آن‌ها، می‌توانید تغییراتی در وضعیت خودتان بدهید و مثلا کمی آن عواقب ترسناک را به‌تعویق بیندازید.
هر نوبت از تجربه بازی FLATHEAD، تقریبا چیزی حدود نیم ساعت طول می‌کشد ولی طراحی بازی به شکلی است که می‌توانید هر از گاهی به سراغ آن بروید و تکرارش کنید. در هر نوبت از بازی کردن ممکن است اتفاق‌های غیرقابل پیش‌بینی مختلفی برای‌تان رخ بدهد و همین موضوع هم ارزش تجربه چندین باره آن را بالاتر می‌برد. بازی FLATHEAD همچنین به‌خوبی از طراحی‌های بصری و صوتی هم برای ترسناک‌تر کردن اتسمفر خود بهره برده است و یکی از مواردی که حس ترس را پررنگ‌تر می‌کند، صداها و افکت‌های صوتی است.
در مجموع FLATHEAD به نسبت قیمت خود، تجربه متفاوت و جالبی در سبک ترسناک است و اگر طرفدار این ژانر از بازی‌ها هستید، پیشنهاد می‌کنم زمانی را هم برای تجربه آن خالی کنید؛ چه بسا که شما هم برای مدتی گرفتار تکرار اعتیادآور بازی خواهید شد و لذت خوبی از آن خواهید برد. تیم اُکستون یک بازی بزرگ‌تر به اسم silkbulb هم در دست ساخت دارد که FLATHEAD، طرفداران سبک وحشت را نسبت به آن هم امیدوار می‌کند.
